به گزارش خبرگزاری حوزه، مرحوم آیت‌الله محمدعلی ناصری از اساتید اخلاق حوزه در یکی از دروس اخلاق خود به بررسی « طلب رزق و روزی آسان در جهت اشتغال به بندگی الهی»، پرداختند که متن آن بدین شرح است:
امام سجاد علیه‌السلام در دعای مکارم الأخلاق اینطور به خداوند متعال دعا می کنند که: « فَلَا أَشْتَغِل عَنْ عِبَادَتِک بِالطَّلَبِ ».
در جمله قبل که فرمودند: « وَاکفِنِی مَئُونَةَ الِاکتِسَابِ، وَ ارْزُقْنِی مِنْ غَیرِ احْتِسَابٍ »، این طور ترجمه کردیم پروردگارا مؤنه زندگی و رزق مرا به راحتی و بدون زحمت و مشقت مقدر فرما من که می گویم به راحتی رزق مرا برسان منظورم این نیست که در بدست آوردن رزق تلاش نکنم و تنبلی کنم منظورم این است که به راحتی رزق مرا برسان تا وقت بیشتری برای عبادت و بندگی داشته باشم من به فکر آخرت هستم آخرت باقی است ودنیا می گذرد.
روایت است برای هر روزی که انسان در این دنیاست قریب هفتاد سال در برزخ طی خواهد شد، برای هر عمل و کاری سؤال و جواب خواهد شد، خدا در این دنیا ما را آزاد گذاشته و دستورالعمل داده تا طبق آن عمل کنیم جبری هم در کار نیست بلکه باید عمل من با میل و رغبت باشد اتیان واجبات و ترک محرمات را به روی چشم خود بگذارم مطیع امر خدا باشم.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: « الدنیا مزرعة آلاخرة ». این جا کشت کن و نتیجه اش را در آخرت ببین، و لو در این دنیا عمل اثر دارد اما آثار عمده آن در آخرت است، یک عمل مختصر انجام می دهی ولی در آخرت هفت میلیون یا هفتاد میلیون برابر می دهند.در این دنیا فقط ده برابر است، « مَن جَاءَ بالحَسَنَةِ فَلَهُۥ عَشرُ أَمثَالِهَا » این دنیا با هر شرایطی می گذرد ولی آخرت ابدی است.
حضرت فرمودند: رزق مرا به راحتی برسان تا وقت داشته باشم برای آخرتم کار کنم، امام سجاد علیه السلام در روایتی فرمودند از ما نیست کسی که دنیا را به خاطر آخرت ترک کند، زندگی و زن و بچه را نمی توان رها کرد. باید کار کنی تا با کسب حلال خرج خانواده خود را بدهی نمی توانی بنشینی و بگویی خدا کریم است، از دعاهای که مستجاب نمی شود این است که انسان فقط عبادت کند و کار نکند و دعا کند خدایا برای منم روزی برسان، نه خیر این برآورده نمی شود. در این مورد روایت داریم و در ادامه حضرت فرمود از ما نیست کسی که آخرتش را فدای دنیا کند، یعنی احکام الهی را زیر پا گذاشته و طبق دلخواه خود عمل کند که در این صورت آخرت را فدای دنیا کرده است.
اهل بیت علیهم السلام با وجود این که عالم وجود در اختیار و تحت امر ایشان بود، کار و تلاش می کردند.کسی محضر امام سجاد علیه‌السلام رسید و عرض کرد یا بن رسول الله شما خیلی مذمت دنیا می کنی لکن من عیبی دارم دنیا را دوست دارم چه کنم؟ حضرت فرمود چه چیز دنیا را دوست داری؟ گفت این که کار کنم نفقه خانواده را بدهم، صدقه بدهم، حج بروم و کارهای خیر انجام دهم، فرمودند این کارها همه اخروی است و دنیوی نیست، اگر انسان برای این جهات دنیا را دوست داشته باشد خوب است.
خداوند مَلکی دارد که هر صبح ندا می دهد: « لِدُوا لِلْمَوْتِ وَ ابْنُوا لِلْخَرَابِ »، بچه دار شوید که نتیجه اش مرگ است. در این جا نخواهی ماند باید بروی فکر آخرت باشی، می توانی سعادت و شقاوت خود را رقم بزنی، وقتی متولد شدی چند صباحی در این دنیا می مانی و روزی خواهی رفت، عمارت ها را هم محکم بسازید ولی آخرش خراب خواهد شد و هر چقدر محکم و زیبا هم باشد در آخر خراب می شوند. در جایی به فکر ساختن عمارت باش که خراب نمی شود.
روزی قیس نزد نبی اکرم صلی‌الله علیه وآله آمد و طلب موعظه کرد، حضرت فرمود ای قیس مراقب عمل خود باش درقبر یک نفر با تو دفن خواهد شد اگر خوب باشد حال تو هم خوب خواهد بود و اگر بد باشد حالت بد خواهد شد، قیس گفت او کیست؟ حضرت فرمود عملت، عملت با تو دفن خواهد شد. حالا عمری از ما گذشته و به فکر آخرت هم نبودیم تازه متوجه شدیم، چه کار کنیم؟ خدا گفته انسان به خاطر کثرت گناه و خطاهای گذشته از رحمت من مأیوس نشود، اگر واقعاً پشیمان باشد و تصمیم بگیرد که دیگر گناه نکند و جبران حق الناس و حق الله کند خدا می بخشد.
روایت شده رسول اکرم صلی‌الله علیه وآله شبانه روز را به سه قسمت تقسیم کردند یک قسمت برای به دست آوردن مؤنه زندگی، قسمت دیگر را صرف عبادت مثل نماز و کمک به مؤمنین و کمک به خانواده و قسمت دیگر را صرف انس با رفقا و خواب و...
حضرت مردم را سه قسم کردند، قسمتی که طالب دنیا هستند که چشم و قلبشان کور است، عده‌ای دیگر دنیا را ترک کردند برای آخرت و همیشه در گوشه ای مشغول عبادت هستند.
قسمت آخر هر دو را دارد هم به فکر زندگی و معیشت هستند و هم به فکر آخرت، حضرت فرمود این ها از دوستان ما هستند و ما آنها را شفاعت خواهیم کرد. ان شاالله همه ما از دوستان و محبین اهل بیت علیهم‌السلام باشیم.
